Het is voor mij vaak een tricky onderwerp: kwetsbaarheid. Niet omdat ik dat niet ben (vind ik zelf), maar vooral omdat ik niet zo overkom op anderen (vindt merendeel van de mensen om mij heen). Mijn zakenpartner noemt me standaard “het stiekeme softie” en dat is wellicht ook de beste omschrijving van mijn ‘zachte kant’.
Maar is kwetsbaarheid onze zachte kant?
De keren dat we huilen of onze emoties alle ruimte geven? De keren dat je op welhaast pijnlijke wijze je blunders deelt, of je onzekerheden genadeloos benoemt? We hebben allemaal een eigen beeld, een eigen interpretatie van “kwetsbaarheid” en wat dat voor ons betekent. Wat mijn beeld is en hoe dat voor mij werkt? Daar kan ik je wel iets over vertellen. Voor mij is kwetsbaarheid vooral ook echtheid. Authenticiteit, noemen we dat met een eigentijds woord. Dat mensen je kunnen zien zoals je bent, op de goede dagen en de minder goede: “The good, the bad and the ugly”.
Het moment dat je voor de camera staat…
Wat bijvoorbeeld heel kwetsbaar is, is voor een camera je verhaal moeten vertellen. Dat je op zo’n schermpje mee kunt kijken met je eigen hoofd. En moet luisteren naar je eigen wijsheden, die dan opeens onder een vergrootglas lijken te liggen. Van jezelf en anderen. En dat is dus precies wat ik de afgelopen tijd steeds vaker moet doen. We maken nu bijvoorbeeld een online lessenserie over kwetsbaarheid, mijn compagnon Marije en ik. Misschien lees je deze blog wel, omdat je deze serie volgt. Voor mij is zo’n serie al het ultieme met-je-billen-bloot. Uit mijn comfort zone, want ik praat niet perse graag over dit soort onderwerpen en al helemaal niet volop in de spotlights.
Sterke kwetsbaarheid in beeld
Maar goed, dit is voor mij ook meteen een hele gezonde vorm van kwetsbaarheid en jezelf laten zien. Want door zo’n serie leer ik vooral en eerst zelf. Door te duiken in het onderwerp, voordat ik er optimaal les over kan geven. Door mijzelf op beeld te zien en dan happy te zijn met het resultaat. Door anderen mee te nemen in een heel mooi, maar ook fragiel onderwerp dat ook iets met je mag doen. En waarbij ik ook mijn eigen verhalen zal delen. Sterke kwetsbaarheid, noem ik dat. Een echtheid die jezelf én de ander krachtiger kan maken.
Van sterke kwetsbaarheid naar onzekerheid en zwakte
Toch kan kwetsbaarheid ook vaak onzeker en ongemakkelijk voelen. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen. En waar komt dat dan door, dat je opeens niet in die sterke kwetsbaarheid staat, maar naar onzekerheid en zwakte gaat? Ik heb met flink wat professionals gepraat over dit onderwerp en daarbij kom ik steeds dezelfde “afleiders” of “verzwakkers” tegen. Eén van de belangrijkste boosdoeners is het niet kunnen aan geven van grenzen. Je eigen grenzen, welteverstaan.
Grenzen, voorwaarde nummer 1 voor groei!
Die grenzen zijn namelijk ontzettend belangrijk om jezelf en anderen te beschermen en je een veilig gevoel te geven. En veiligheid is de nummer 1 voorwaarde voor gezonde groei. Zonder veiligheid en duidelijkheid is er eigenlijk vooral stress, onzekerheid en alarm. Niet de beste uitgangspunten voor groei en gezonde communicatie. Als ondernemer kan ik weleens worstelen met mijn grenzen en het aangeven daarvan. Ik weet zelf niet eens waar die liggen, of dat nu over werk gaat (wanneer zeg je “nee” tegen een opdracht of een klant?!) of over mijn gevoelens (wanneer wordt feedback bijvoorbeeld nèt een beetje te veel kritiek?) of over mijn eigen behoeften en voorwaarden (dit heb ik nodig van jou of mijn omgeving). Maar daar begint het wel. Iedere relatie, of je nu nadenkt over een werkrelatie of een persoonlijke verbinding, heeft helderheid nodig.
Wat zijn jouw red flags?
Neem dus de tijd om met de mensen om je heen te praten over je eigen grenzen. Denk vooral eerst na waar die grenzen liggen voor jou. Wat heb jij nodig om te kunnen groeien, of om je goed te voelen? En hoe kunnen anderen bij jou herkennen wanneer ze over jouw grenzen zijn gegaan? Wat zijn jouw red flags, die aangeven dat het even genoeg voor je is? Dat je tijd en ruimte nodig hebt voor jezelf en je eigen behoeftes? Daarover praten, duidelijk zijn over jouw versie van veiligheid, de ander toelaten in jouw wereld van behoeften en voorwaarden, dat is wellicht mijn allerbeste vorm van kwetsbaarheid. Want dan kunnen we samen op weg gaan naar groei. Jij met jouw grenzen en ik de mijne. En samen hebben we meer dan genoeg overlap om een sterke relatie op te bouwen, die ons beiden energie geeft. Doen, hoor!